سکته مغزی ناتوانایی های حرکتی به همراه خود دارد که این وضعیت می تواند منجر به خشکی مفاصل و تشدید مشکلات حرکتی شود.با توجه به تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۳ انجام شد سکته مغزی دومین علت مرگ ومیر و سومین عامل ناتوانی در بزرگسالان است .
فیزیوتراپی سکته مغزی بلافاصله پس از کنترل علائم بیماری در بیمارستان آغاز می شود و در منزل ادامه پیدا می کند . تمرین های فیزیوتراپی سکته مغزی با هدف افزایش توانایی حرکتی ، تسکین درد و کاهش عوارض آن انجام می شود .
هرچه پس از سکته مغزی ، فیزیوتراپی و بازتوانی را زودتر شروع کنید احتمال این که توانایی ها ومهارت های از دست رفته خود را بازیابید بیشتر است . معمولا ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از سکته و زمانی که در بیمارستان بستری هستید فیزیوتراپی شروع می شود . پزشکان معمولا پس از انجام شرایط زیر فیزیوتراپی را شروع می کنند :
- تثبیت شرایط پزشکی
- کنترل عوامل تهدید کننده زندگی
- جلوگیری از اتفاق افتادن یک سکته دیگر
- محدود شدن عوارض مربوط به سکته
هدف کلی فیزیوتراپی سکته مغزی و بازتوانی کمک کردن به شما برای بازآموزی مهارت هایی است که به دنبال سکته از دست داده اید. یک فیزیوتراپ با تجربه تمام جنبه های آناتومی و فیزیولوژی مربوط به عملکرد طبیعی بدن را می داند و پس از ارزیابی موارد زیر برنامه توانبخشی مخصوص فرد را با هدف ایجاد کنترل روی عملکرد های حرکتی طراحی می کند :
- قدرت
- استقامت
- دامنه ی حرکتی
- اشکالات راه رفتن
- نواقص حسی بیمار