تکارتراپی نوعی روش درمانی است که با استفاده از دستگاه تکار انجام می شود.این دستگاه می تواند به درمان بسیاری از بیماری ها کمک کند.این روش غیر تهاجمی است و امروزه در بسیاری از کلینیک های فیزیوتراپی از آن استفاده می شود.از تکارتراپی ابتدا تنها برای درمان آسیب های ورزشی استفاده می شد.با گذشت زمان از این دستگاه برای درمان سایر آسیب های سیستم اسکلتی عضلانی که فیزیوتراپی در درمان آن ها نقش دارد نیز استفاده می شود.

این دستگاه با تولید امواج رادیوفرکانس باعث انتقال انرژی به بافت های بدن می شود.این دستگاه نسبت به درمان با دیاترمی پیشرفته تر است و انرژی را به مناطق عمیق تری از بدن انتقال می دهد.جریان الکترومغناطیس که در نتیجه استفاده از این روش ایجاد می شود سبب انتقال انرژی به بافت های بدن و کمک به بازسازی آن ها می کند.احساس بیمار در طول تکارتراپی مانند زمانی است که تحت درمان با ماساژ قرار می گیرد.فیزیوتراپ پس از معاینه اولیه می تواند تعداد جلسات درمانی مورد نیاز برای تکارتراپی را تعیین کند.بسیاری از بیماران پس از اولین جلسه تکارتراپی احساس بهبودی نسبی خواهند داشت.

از کاربردهای تکارتراپی می توان به درمان شکستگی های استخوانی،درمان فتق دیسک کمر،التهاب کپسول مفصلی،چسبندگی های مفصلی،اسپاسم عضلات،پیچ خوردگی های مفصلی،درمان آسیب های شانه مانند پارگی روتاتور کاف،درمان آرتج تنیس بازان،درد های مزمن ستون فقرات اشاره کرد.دیگر کاربردهای تکارتراپی عبارت است از:

آسیب های ورزشی	پارگی منیسک زانو
پارگی رباط صلیبی زانو	درمان گردن درد
درمان کمردرد	التهاب مفاصل
دردهای مفصلی مزمن	درمان زانودرد
خشکی و سفتی مفاصل	درمان خار پاشنه
آسیب های غضروفی	درمان انواع بورسیت و تاندونیت
درمان آسیب های تاندونی	آرتریت
آرتروز مفاصل	اختلال در سوخت و ساز سلول ها

تکارتراپی

درست است که تکار تراپی از جریان برق برای درمان استفاده می کند اما به هیچ وجه خطرناک نیست.این دستگاه گرمای خوشایندی را در بافت تحت درمان پخش می کند.در طول درمان فیزیوتراپ از شما درباره حس هایی که دارید سؤال خواهد پرسید تا ناراحتی نداشته باشید.این درمان می توان گفت عوارضی ندارد و لذت بخش و آرامش دهنده است.

برای اطمینان یافتن از ایمنی بیماربا تکار تراپی می توان امپدانس الکتریکی را به طور دینامیک کنترل کرد که تنظیم کننده قدرت دستگاه در طی درمان بر طبق شرایط لحظه ای بافت تحت درمان است که منجر به گرما بخشی ایمن و یکنواخت ناحیه تحت درمان می شود.

فرکانس دستگاه تکارتراپی در دامنه ۳۰۰ کیلوهرتز تا ۱ مگاهرتز است .این محدوده فرکانس قادر است بازسازی طبیعی را در بافت زنده تسریع کند.این میزان انرژی ساطع شده از دستگاه به بدن کاملا غیر تهاجمی و بدون عوارض جانبی است.تکارتراپی قادر است جریان خون شریان ها و انرژی داخل سلولی را افزایش دهد.غشای سلول را بالانس کند و جریان لنف و وریدها را تقویت کند.این ویژگی هاهمان ملزومات ترمیم و بازسازی در انواع آسیب های سیستم اسکلتی عضلانی است.تروما همواره با محدودیت عملکرد و درد همراه است.

درد علاوه بر این که موجب رنجش و احساس ناخوشایند در بیمار می شود فعالیت های حرکتی بیمار را به شدت محدود می کند.بنابراین بیمار ناچار است بخش قابل توجهی از حرکات روزانه خود را محدود کند که این موضوع موجب ایجاد ضعف بیشتر عضلانی و بروز مشکلات جدید مفصلی می شود.RF در فیزیوتراپی با برانگیختن میکروسیرکولیشن و تقویت جریان لنف مواد حاصل از فرسایش بافتی را از محل درد خارج کرده و موجب ورود مواد جدید برای شروع بازسازی در بافت صدمه دیده می شود.

RF هم چنین با اثر بر روی پایانه های آزاد عصبی و بلاک کردن مسیرهای درد از طریق آزاد سازی اندورفین درد را درمان می کند.امواج رادیوفرکانس تکار موجب بازگردانی بالانس غشای گیرنده های عصبی نیز می شود که از این طریق هم درد درمان می شود بنابراین تکارتراپی بر روی درد اثر درمان کننده دارد و تنها برای تسکین درد به کار نمی رود.الکترود فعال در دست فیزیوتراپیست به صورت دستی و معمولا همراه با ماساژ و کمی فشار بر روی بدن هدایت می شود.الکترود منفعل بر روی ناحیه کمر یا بخشی دورتری از ناحیه تحت درمان قرار داده می شود تا مدار بسته شود.