تشخیص شکستگی انگشت و درمان آن

شکستگی انگشت

شکستگی و دررفتگی انگشت، آسیب‌های شایعی هستند که اغلب توسط پزشک خانواده مدیریت می‌شوند. یک معاینه فیزیکی سیستماتیک برای جلوگیری از عوارض و پیامدهای بد پس از این آسیب‌ها، ضروری است. رادیوگرافی در ارزیابی شکستگی و دررفتگی انگشتان مورد نیاز است. دررفتگی پشتی مفصل بین فالانژیال پروگزیمال، شایع‌ترین نوع دررفتگی انگشت است. استخوان‌های کوچکی به نام فالانژ ساختار انگشت شما را تشکیل می‌دهند. هر انگشت شامل سه فالانژ است، در حالی که انگشت شست شامل دو فالانژ است. هر یک از این استخوان‌ها ممکن است بشکند. شکستگی همچنین می‌تواند در بند انگشتان شما اتفاق بیفتد، مفاصلی که استخوان‌های انگشت شما به هم می‌رسند.

دررفتگی انگشتان باید در سریع‌ترین زمان ممکن کاهش یابد و آسیب‌های هم‌زمان بافت نرم آن به طور مناسب درمان شود. اگر دررفتگی قابل کاهش نباشد، ارجاع به متخصص دست ضروری است که ممکن است نشانه‌ای از آسیب قابل‌توجه رباط، تاندون یا بافت نرم باشد. برخی از شکستگی‌های رایج انگشت را می‌توان با کاهش و بی‌حرکتی مناسب به صورت محافظه‌کارانه درمان کرد. اگر شکستگی ناپایدار باشد، بخش بزرگی (بیش از ۳۰ درصد) از سطح داخل مفصلی را درگیر کند یا چرخش قابل‌توجهی داشته باشد، ارجاع به متخصص دست ضروری است. با دارودرمانی، می‌توانید درد ناشی از شکستگی انگشت را برای مدت کوتاهی تسکین دهید؛ اما شما باید در اسرع وقت به یک متخصص برای تجویز عکس‌برداری اشعه ایکس مراجعه کنید.

شکستگی انگشتان چقدر رایج است؟

انگشتان به راحتی آسیب می‌بینند و شکستگی انگشتان برخی از شایع‌ترین آسیب‌های تروماتیکی هستند. شکستگی استخوان‌های انگشت (فالانکس) و استخوان‌های کف دست (استخوان‌های متاکارپ)، شایع‌ترین شکستگی‌ها هستند که ۱۰ درصد از شکستگی‌ها را تشکیل می‌دهند. از آنجایی که انگشتان دست برای بسیاری از فعالیت‌های روزمره استفاده می‌شوند، نسبت به سایر قسمت‌های بدن در معرض خطر آسیب‌های تروماتیک، از جمله آسیب‌های ورزشی، آسیب‌های محل کار و سایر حوادث هستند. درک آناتومی اولیه دست و انگشتان برای درک انواع آسیب‌های انگشت، شکستگی انگشتان و تفاوت برخی از درمان‌ها با سایرین مفید است. دست به سه قسمت تقسیم می‌شود: ۱) مچ، ۲) کف دست و ۳) انگشتان.

• مچ دست دارای هشت استخوان است که با هم حرکت می‌کنند تا دامنه وسیع حرکت مچ دست را امکان‌پذیر کند.
• کف دست یا وسط دست از استخوان‌های متاکارپال تشکیل شده است. استخوان‌های متاکارپ دارای اتصالات عضلانی هستند و مچ دست را به هر انگشت متصل می‌کنند. این استخوان‌ها اغلب با ضربه مستقیم مانند آسیب له شدن یا معمولاً ضربه مشت آسیب می‌بینند.
• انگشتان دست بیشترین آسیب را در دست دارند. انگشتان از رباط‌ها، تاندون‌ها و سه فالانکس ساخته شده‌اند. هیچ ماهیچه‌ای در انگشتان وجود ندارد و انگشتان با کشش عضلات ساعد روی تاندون‌ها حرکت می‌کنند.

سه استخوان در هر انگشت بر اساس رابطه آن‌ها با کف دست نام‌گذاری شده است. اولین استخوان، نزدیک‌ترین استخوان به کف دست، فالانکس پروگزیمال است. استخوان دوم فالانکس میانی است؛ و کوچک‌ترین و دورترین آن‌ها از دست، فالانکس دیستال است. انگشت شست فالانکس میانی ندارد.

بند انگشتان

 بند انگشتان مفاصلی هستند که توسط استخوان‌های انگشتان ایجاد می‌شوند و معمولاً با ضربه به دست آسیب می‌بینند یا دچار دررفتگی می‌شوند. اولین و بزرگ‌ترین بند انگشت، محل اتصال دست و انگشتان است-مفصل متاکارپوفالانژیال (MCP). این مفصل معمولاً در فعالیت‌هایی با مشت بسته، آسیب می‌بیند و معمولاً به عنوان شکستگی بوکسور شناخته می‌شود. بند انگشت بعدی به سمت ناخن، مفصل بین فالانژیال پروگزیمال (PIP) است. این مفصل ممکن است در رویدادهای ورزشی زمانی که توپ یا جسم مستقیماً با انگشت برخورد می‌کند، دچار دررفتگی می‌شود دورترین مفصل انگشت، مفصل بین فالانژیال دیستال (DIP) است. آسیب‌های این مفصل معمولاً شامل شکستگی یا پارگی تاندون (خروج) است.

علل شکستگی انگشت

بیشتر شکستگی‌های انگشت در نتیجه زمین خوردن یا برخورد شدید به یک جسم اتفاق می‌افتد. انگشتان شما اغلب اولین قسمتی از بدن شما هستند که با دیوار، زمین یا سایر اشیاء تماس می‌گیرند که می‌تواند باعث آسیب شود. به طور کلی، شکستگی انگشتان نیز در نتیجه صدمات رخ می‌دهد. علاوه بر این، شکستگی انگشت می‌تواند در نتیجه صدمات چرخشی یا پیچشی به انگشت رخ دهد. گاهی اوقات شکستگی می‌تواند در نتیجه استخوان غیرطبیعی داخل انگشت رخ دهد. این نوع شکستگی، شکستگی پاتولوژیک نامیده می‌شود و در نتیجه ابتلا به شرایطی است که باعث ضعیف شدن استخوان و مستعد شدن به شکستگی می‌شود. علل شایع شکستگی‌های پاتولوژیک انگشت عبارت‌اند از تومور، عفونت و پوکی استخوان.

علائم شکستگی انگشت

اگر انگشت خود را بشکنید، احتمالاً درد اولین علامتی است که متوجه خواهید شد. اغلب، پس از ضربه، درد فوری و گاهی اوقات تغییر شکل انگشت یا در مفصل (معمولاً دررفتگی) یا از طریق استخوان به عنوان شکستگی دارید. اگر تغییر شکلی وجود نداشته باشد، فرد معمولاً درد شدیدی را در محل آسیب احساس می‌کند. ممکن است همیشه مطمئن نباشید انگشت شکسته است و سعی کنید آن را خم کنید. اگر شکسته باشد، انجام این کار معمولاً دردناک خواهد بود. اگر هنوز می‌توانید انگشت خود را حرکت دهید، مراقب باشید. در برخی موارد، ممکن است هنوز مقداری دامنه حرکتی وجود داشته باشد و فقط درد مبهم داشته باشد.

شکستگی‌ها شایع هستند و میزان آسیب آن‌ها معمولاً به پایداری آن‌ها بستگی دارد. معمولاً طی ۵ تا ۱۰ دقیقه بعد، متوجه تورم و قرمزی خواهید شد. با ادامه تورم، انگشت سفت می‌شود و حرکت آن دشوار می‌شود. تورم ممکن است به انگشتان مجاور نیز سرایت کند. اگر شکستگی شدید باشد، ممکن است کبودی مشاهده شود و اگر تورم بیش از حد بزرگ شود، انگشت ممکن است با فشرده شدن اعصاب انگشتان بی‌حس شود. باید توجه داشته باشید که تشخیص دیرهنگام می‌تواند منجر به پیامد درازمدت بدتری شود. اغلب، این به معنای تحرک محدود یا بدشکلی مزمن انگشت است. به همین دلیل، هر گونه آسیب مشکوک به انگشت باید توسط درمانگر ارزیابی شود تا مشخص شود که آیا نیاز به اشعه ایکس است یا خیر.

تشخیص شکستگی انگشت

اگر علائم شکستگی انگشت را دارید، پزشک شما احتمالاً یک عکس اشعه ایکس برای تشخیص وجود شکستگی دریافت می‌کند. همه شکستگی‌ها در یک عکس اشعه ایکس به خوبی نشان داده نمی‌شوند، بنابراین در صورت نامشخص بودن تشخیص، ممکن است نیاز به گرفتن چندین عکس اشعه ایکس در جهت‌های مختلف باشد. معاینه انگشت آسیب‌دیده برای هدایت درمان بسیار مفید است. معاینه می‌تواند به تعیین اینکه آیا کوتاه شدن یا چرخش انگشت در نتیجه آسیب وجود دارد یا خیر، کمک کند. همانطور که خواهید دید، این‌ها عوامل مهمی در هدایت درمان هستند. معاینه همچنین می‌تواند برای اطمینان از اینکه آسیب تاندون یا آسیب دیگری که می‌تواند توصیه‌های درمانی را تغییر دهد، مفید باشد.

اگر شکستگی، مفصل را درگیر کند، مهم است که اطمینان حاصل شود که سطوح مفصل به خوبی در یک راستا قرار دارند. در عکس اشعه ایکس، پزشک مفاصل انگشتان را بررسی می‌کند و مطمئن می‌شود که سطح مفصلی نامنظمی وجود ندارد. دوم، دانستن اینکه آیا شکستگی پایدار یا ناپایدار است، مهم است. در نهایت، پزشک شما به دنبال ناهنجاری‌های انگشت مانند کوتاه شدن و چرخش می‌شود. اگر سطوح مفصلی به خوبی در یک راستا قرار نگیرند، اگر شکستگی ناپایدار باشد، یا اگر تغییر شکلی وجود داشته باشد که نیاز به اصلاح دارد، ممکن است جراحی برای ایجاد عملکرد مطلوب پس از بهبودی آسیب لازم باشد.

درمان شکستگی انگشت

آتل‌بندی موقت، یخ و کنترل درد، درمان‌های حمایتی مفیدی برای شکستگی انگشت هستند. به محض وقوع شکستگی، یک آتل موقت برای بی‌حرکت کردن انگشت خود بسازید، حتی اگر یک چوب بستنی یا خودکار در کنار آن قرار دهید و چیزی را دور چوب و انگشت خود بپیچید؛ اما آن‌قدر سفت نبندید که گردش خون را قطع کنید. روی انگشت آسیب‌دیده کمپرس یخ قرار دهید. فقط توجه داشته باشید که یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. یک حوله بین یخ و انگشت خود قرار دهید. سپس دست را بالا نگه دارید. این راهکارها تا زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنید، می‌تواند درد ناشی از شکستگی را برای مدت کوتاهی تسکین دهد.

هنگامی که به پزشک مراجعه می‌کنید، پزشک برای ارزیابی استخوان‌های شکسته انگشت، نیاز به عکس‌برداری با اشعه ایکس دارد. درمان بستگی به نوع شکستگی و تک‌تک استخوان‌ها یا استخوان‌های انگشتی دارد که آسیب‌ دیده‌اند. پزشک اورژانس یا جراح ارتوپد، پایداری انگشت شکسته را ارزیابی می‌کند. اگر شکستگی پایدار باشد، درمان ممکن است به سادگی با آتل زدن یک انگشت به انگشت دیگر و چسباندن آن‌ها به یکدیگر همراه باشد. آتل حدود ۴ هفته در جای خود باقی می‌ماند و پس از آن ۲ هفته دیگر بدون ورزش شدید، باقی می‌ماند.

اگر شکستگی ناپایدار باشد، انگشت آسیب‌دیده باید بی‌حرکت بماند. بی‌حرکتی را می‌توان به روش‌های مختلفی انجام داد. ساده‌ترین کار این است که پس از تراز کردن قطعات شکستگی، از آتل استفاده کنید. این معمولاً ثبات کافی را حفظ نمی‌کند، بنابراین ممکن است به یک روش جراحی نیاز باشد.

چه زمانی انگشت شکسته نیاز به جراحی دارد؟

در موارد زیر ممکن است برای انگشت شکسته خود به جراحی نیاز داشته باشید:

• آسیب به یک مفصل.
• تکه‌های استخوان شل.
• شکستگی‌های زیاد.
• آسیب تاندون یا رباط.
• شکستگی‌های ناپایدار که اسپلینت نمی‌تواند آن‌ها را پشتیبانی کند.

در طول جراحی انگشت، جراح شما از پیچ‌ها، صفحات کوچک، پین‌ها یا سیم‌ها برای نگه داشتن استخوان‌های شما در کنار هم استفاده می‌کند. معمولاً این سخت‌افزار در انگشت شما می‌ماند مگر اینکه مشکلی ایجاد کند.

مراحل پیگیری بعد از درمان

به احتمال زیاد با نوعی آتل یا پانسمان بیمارستان را ترک خواهید کرد. بسیار مهم است که آتل خود را به هم نزنید، زیرا آتل، انگشت شکسته را در موقعیت صحیح برای بهبودی نگه می‌دارد. همچنین برای کاهش تورم باید پانسمان را تمیز و خشک نگه دارید. در صورت نیاز از داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. فعالیت ممکن است آسیب شما را تشدید کند و باعث افزایش درد شود، بنابراین بهتر است تا زمان ملاقات بعدی با جراح ارتوپد، از دست آسیب‌دیده استفاده نکنید.

جراح یا پزشک شما ممکن است بخواهد حدود یک هفته پس از آسیب‌دیدگی شما را برای عکس‌برداری مجدد با اشعه ایکس برای ارزیابی موقعیت قطعات شکستگی ببیند. اگر انگشت به درستی تراز نشده باشد، ممکن است بر بهبودی انگشت شما تأثیر بگذارد و باعث ناتوانی دائمی شود. در موارد نادر پس از عمل جراحی، ممکن است عفونت رخ دهد. علائم عفونت عبارت‌اند از تب، افزایش قرمزی، تورم، درد شدید انگشت، ترشح چرک یا بوی بد از محل جراحی. در صورت بروز این علائم، فوراً به اورژانس مراجعه کنید تا مورد ارزیابی قرار گیرد.

فیزیوتراپی بعد از شکستگی

پس از شکستگی، ممکن است فیزیوتراپی تجویز شود تا اطمینان حاصل شود که شما در سریع‌ترین زمان ممکن به عملکرد مطلوب خود بازگردید. ممکن است پس از شکستگی در زمان‌های مختلف در ادامه مراقبت‌ها با فیزیوتراپ مواجه شوید. فیزیوتراپ شما می‌تواند به شما کمک کند تا بعد از شکستگی دامنه طبیعی حرکت، قدرت و تحرک عملکردی خود را به دست آورید. فیزیوتراپی می‌توان در مکان‌های مختلفی انجام شود، مانند:

·         فیزیوتراپی در بیمارستان: پس از شکستگی انگشت، فیزیوتراپیست ممکن است شما را در بیمارستان ملاقات کند. او به شما آموزش می‌دهد که چگونه با یک وسیله کمکی از انگشت خود مراقبت کنید.

·         فیزیوتراپی در خانه: هنگامی که پس از شکستگی از بیمارستان به خانه باز می‌گردید، پزشک ممکن است فیزیوتراپی در خانه را تجویز کند. فیزیوتراپی مراقبت در منزل معمولاً برای افرادی در نظر گرفته می‌شود که به دلیل آسیب‌دیدگی قادر به ترک خانه نیستند. فیزیوتراپ شما می‌تواند به شما کمک کند تا برای کمک به بهبود استقامت کلی یا تقویت عضلات اطراف محل شکستگی، تمریناتی انجام دهید.

·         فیزیوتراپی در کلینیک: هنگامی که به اندازه کافی بهبود پیدا کردید، پزشک شما ممکن است شما را به یک کلینیک فیزیوتراپی ارجاع دهد تا به بازیابی عملکرد طبیعی پس از شکستگی کمک کند. معمولاً این اتفاق پس از برداشتن گچ رخ می‌دهد و می‌توانید ناحیه اطراف شکستگی را به حرکت درآورید. حتماً با قیزیوتراپ خود مشورت کنید تا متوجه شوید محدودیت‌های شما چیست.

آیا می‌توان از شکستگی انگشت جلوگیری کرد؟

ممکن است همیشه نتوانید از شکستگی انگشتان جلوگیری کنید. برای کاهش خطر شکستگی انگشت در اثر استخوان‌های ضعیف، باید:

• رژیم غذایی سالم داشته باشید. حتماً ویتامین D و کلسیم کافی دریافت کنید که باعث تقویت استخوان‌ها می‌شود.
• ایمنی را تمرین کنید. هنگام انجام فعالیت‌ها یا استفاده از وسایلی که ممکن است به دستان شما آسیب برساند، مراقب باشید.
• معاینات منظم انجام دهید. برای بررسی سلامت کلی خود به پزشک مراجعه کنید. اگر در معرض خطر پوکی استخوان هستید، از داروهایی برای کاهش تحلیل استخوان استفاده کنید.
• از وسایل کمکی استفاده کنید. برای جلوگیری از افتادن، اگر در راه رفتن مشکل دارید، از عصا یا واکر حمایت کنید.
• هنگام ورزش از تجهیزات مناسب استفاده کنید. این ممکن است به محافظت از مناطق آسیب‌پذیر در برابر آسیب کمک کند.

مدت زمان بهبودی بعد از شکستگی انگشت

شکستگی انگشت یا شست معمولاً در عرض ۲ تا ۸ هفته بهبود می‌یابد، اما ممکن است بیشتر طول بکشد. ممکن است ۳ تا ۴ ماه طول بکشد تا قدرت کامل به دست شما برگردد. پس از بهبودی، از انگشت یا شست خود به طور معمول استفاده کنید. حرکت دادن آن از سفت شدن آن جلوگیری می‌کند. پزشک شما ممکن است بتواند چند تمرین دستی ملایم به شما بدهد. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی می‌توانید به ورزش‌های تماسی یا سایر فعالیت‌هایی که فشار زیادی به انگشتان شما وارد می‌کند، بازگردید.

کلینیک مجهز و تخصصی فیزیوتراپی ایرانیان

انتخاب یک مرکز فیزیوتراپی مجهز و تخصصی برای انجام درمان های فیزیوتراپی می تواند نتایج حاصل از درمان را به طور قابل توجهی تقویت نماید. کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان اصفهان با سرپرستی دکتر مهدی صدیقی، فیزیوتراپیست مجرب و شناخته شده، تمامی خدمات مرتبط با فیزیوتراپی برای اختلالات مختلف مانند بی اختیاری ادرار را به بیماران ارائه می دهد. برای اطلاع از نحوه مراجعه به این مرکز می توانید به قسمت تماس با ما در همین وبسایت مراجعه نمایید.