اسپاسم یا گرفتگی عضله چیست؟

اسپاسم یا گرفتگی عضلانی انقباضات ناگهانی و غیرارادی هستند که در عضلات مختلف رخ می دهند. این انقباضات اغلب دردناک هستند و می توانند بر گروه های مختلف عضلانی تأثیر بگذارند. در برخی موارد، یک توده برآمده از بافت عضلانی زیر پوست نیز می‌تواند با گرفتگی همراه باشد. گرفتگی عضلات…
گرفتگی عضله چیست
مقالات فیزیوتراپی

این مقاله را با دیگران به اشتراک بگذارید

اسپاسم یا گرفتگی عضله چیست؟

اسپاسم یا گرفتگی عضله زمانی اتفاق می افتد که یک عضله به طور ناگهانی و غیرقابل کنترل منقبض می شود. این گرفتگی‌ها که اسپاسم عضلانی یا چارلی هورس نیز نامیده می‌شوند، اصطلاحی است که مردم اغلب برای توصیف اسپاسم در عضلات ساق دونده استفاده می کنند. اسپاسم می‌تواند در یک یا چند عضله در یک زمان رخ دهد آنها می توانند دردناک باشند، اما معمولا فقط از چند ثانیه تا ۱۵ دقیقه طول می کشند.

اسپاسم یا گرفتگی عضلانی می تواند نشانه بسیاری از مسائل پزشکی مختلف باشد. آنها اغلب با فشار عضلانی همراه هستند، اما می توانند نشانه ای از شرایط پزشکی مانند مشکلات گردش خون و بیماری کبدی یا عصبی نیز باشند.

اسپاسم یا گرفتگی عضله

چه کسانی تحت تاثیر گرفتگی عضلات قرار می گیرند؟

ورزشکارانی که قبل از ورزش بدن خود را گرم نمی کنند یا در شرایط بسیار گرم ورزش می کنند نیز ممکن است دچار اسپاسم عضلانی شوند.

برخی افراد نسبت به سایرین در برابر اسپاسم عضلانی آسیب پذیرتر هستند. کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند عبارتند از:

  • بزرگسالان مسن تر
  • ورزشکاران
  • افراد دارای اضافه وزن یا چاقی
  • زنان حامله

افرادی که دارای شرایط سلامتی خاصی هستند، مانند اختلالات عصبی یا مشکلات مربوط به تیروئید، همچنین تمایل دارند که تعداد بیشتری از اسپاسم عضلانی را تجربه کنند.

گرفتگی عضلانی می تواند در هر ماهیچه ای از بدن شما اتفاق بیفتد.

عضلاتی که معمولاً درگیر می شوند عبارتند از :

عضلات پشت ساق پا، پشت ران و جلوی ران

همچنین ممکن است گرفتگی هایی را در موارد زیر تجربه کنید:

  • شکم
  • بازو
  • دست ها
  • پاها
  • قفسه سینه

انواع گرفتگی عضلات چیست؟

انواع اسپاسم عضلانی بسته به ناحیه ای که در آن قرار دارد متفاوت است.

اسپاسم واقعی

در اثر فعالیت بیش از حد اعصاب تحریک کننده عضلات ایجاد می شود. می تواند شامل یک عضله منفرد را یک گروه کامل باشد. استفاده بیش از حد از عضله می تواند باعث اسپاسم واقعی شود. گرفتگی های هنگام استراحت، که اکثراً در افراد مسن در شب دیده می شود و می توانند در خواب اختلال ایجاد کند، در این گروه ارزیابی می شود.کمبود آب و سدیم در بدن، از دیگر دلایل اسپاسم واقعی است.

اسپاسم تتانی

در نتیجه فعالیت تمام سلول های عصبی بدن ایجاد می شود. مقدار کلسیم و پتاسیم، باعث افزایش بیش از حد از حد فعالیت عضلات عصبی می شود. مانند اسپاسم عضلات در مچ و مچ دست به دلیل سطح کلسیم پایین.

اسپاسم دیستونیک

این وضعیت بیشتر در افرادی دیده میشود که بیش از حد از عضلات استفاده میکنند .

دلایل گرفتگی عضلات چیست؟

گرفتگی عضلات دلایل مختلفی دارد . هنگامی که اسپاسم علت خاصی نداشته باشد ، گرفتگی عضلات ایدیوپاتیک نامیده می شود . در واقع بسیاری از اختلالات پزشکی مختلف وجود دارند که می توانند این علامت را ایجاد کنند. سایر علل عبارتند از:

افزایش سن

با گذشت زمان، از دست دادن توده عضلانی می تواند فشار بیشتری بر عضلات شما وارد کند. این تغییرات می تواند با افزایش سن منجر به گرفتگی عضلات مکرر شود.

کم آبی بدن

از دست دادن مایعات بدن در حین ورزش (به خصوص در دمای گرم) می تواند باعث گرفتگی عضلات شود.

کم کاری تیروئید

داشتن غده تیروئید که فعالیت کمتری نسبت به حالت عادی دارد می تواند منجر به گرفتگی عضلات شود.

بیشتر بدانید:  اسپاستیسیتی چیست؟

سطوح پایین الکترولیت

سطوح پایین موادی مانند کلسیم ، پتاسیم ، سدیم و منیزیم در خون که به عملکرد سالم ماهیچه کمک می کند میتواند باعث گرفتگی عضلات شود.

دارو

مصرف برخی داروها، از جمله سودوافدرین (دارویی که برای درمان احتقان بینی استفاده می شود) و استاتین ها (داروهایی که کلسترول بالا را درمان می کنند)، می تواند باعث گرفتگی غیرارادی عضلات شود.

اختلالات عصبی

در موارد نادر، مسائلی مانند گیرکردن عصب یا آسیب نخاع می تواند باعث فشردگی عصب (فشار روی اعصاب) شود که می تواند منجر به گرفتگی عضلات شود.

فشار فیزیکی

استفاده بیش از حد از ماهیچه ها در طول ورزش یا فعالیت های شدید می تواند منجر به گرفتگی عضلات شود. اگر به دوچرخه‌سواری طولانی می‌روید یا تمرین شدیدی انجام می‌دهید، ممکن است گرفتگی عضلات را تجربه کنید. وقتی اعصابی که از مغز و نخاع به سمت عضله حرکت می کنند بیش از حد تحریک می شوند، عضله می تواند با گرفتگی پاسخ دهد. اگر شدت برنامه تمرینی خود را خیلی سریع افزایش دهید، ماهیچه های شما به حرکت جدید عادت ندارند و همچنین می تواند باعث گرفتگی شود.

بارداری

اغلب زنان باردار به دلیل سطوح پایین الکترولیت، تغییرات گردش خون و فشار روی اعصاب ناشی از رشد کودک دچار گرفتگی عضلات پا می شوند.

عضلات سفت

کم تحرکی و کشش کافی نمی تواند باعث انقباض (منقبض شدن) غیرارادی عضلات شود.

استرس

گاهی اوقات می‌توانید استرس را مقصر سردرد یا بی‌خوابی بدانید، اما همچنین می‌تواند باعث تنش و درد در عضلات شما شود. یک تکنیک آرامش بخش مانند ماساژ یا مدیتیشن را امتحان کنید تا آنها را برطرف کنید.

کافئین بیش از حد

کافئین می تواند شما را در صبح به حرکت درآورد و شما را از کسادی بعد از ظهر بیرون بکشد. اما مصرف بیش از حد آن می تواند باعث انقباض عضلانی در قسمت های مختلف بدن شما شود. سایر داروهای محرک مانند آمفتامین ها نیز همین اثر را دارند.

 

در برخی موارد، یک وضعیت پزشکی می تواند باعث گرفتگی عضلات شود. این شرایط عبارتند از:

  • فشردگی عصب نخاعی، که می تواند باعث گرفتگی عضلات در پاهای شما هنگام راه رفتن یا ایستادن شود.
  • اعتیاد به الکل
  • بارداری
  • نارسایی کلیه
  • کم کاری تیروئید یا عملکرد کم غده تیروئید

اسپاسم عضلانی چه علائمی دارد؟

همه اسپاسم های عضلانی دردناک نیستند، اما برخی از آنها می توانند باعث درد شوند. ممکن است احساس شود که عضله به خودی خود می پرد یا حرکت می کند، که این احساس معمولاً فقط چند ثانیه طول می کشد. برخی از افراد حتی ممکن است بتوانند تکان خوردن عضله را ببینند.

گاهی اوقات، ممکن است احساس شود که کل عضله گرفتگی کرده و نمی تواند حرکت کند. این اثر بیشتر در پاها اتفاق می افتد و می تواند بسیار دردناک باشد. عضله ممکن است در لمس سخت احساس شود. در حالی که احساس گرفتگی در عرض چند دقیقه یا بیشتر از بین می رود، ممکن است عضله برای مدتی پس از آن به درد ادامه دهد.

اگر اسپاسم عضلانی بخشی از یک بیماری عصبی باشد، فرد معمولا علائم دیگری را تجربه خواهد کرد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • درد در پشت، گردن یا سر
  • ضعف در عضلات
  • بی حسی پوست
  • احساس سوزن سوزن شدن
  • یک لرزش
  • فلج شدن
  • هماهنگی ضعیف
  • حرکات آهسته
  • دوبینی
  • مشکلات خواب
بیشتر بدانید:  آسیب عصب رادیال و درمان آن با فیزیوتراپی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد ؟

اسپاسم عضلانی، پرش و گرفتگی معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. آنها کاملاً طبیعی هستند، به ویژه در ورزشکاران و سایر افرادی که به طور منظم ورزش می کنند.

با این حال، در برخی موارد، آنها می توانند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای مانند مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس، بیماری تیروئید یا سیروز کبدی باشند. هر کسی که به طور منظم اسپاسم شدید یا دردناک عضلانی را تجربه کند ، اگر بیش از ۱۰ دقیقه طول بکشد و حتی با ورزش، ماساژ و هیدراتاسیون بهبود پیدا نکند باید با پزشک صحبت کند. آنها همچنین ممکن است مشکلاتی را در موارد زیر اخطار دهند:

  • تغذیه
  • جریان
  • متابولیسم
  • اعصاب
  • هورمون ها

اسپاسم یا گرفتگی عضلات چگونه تشخیص داده می شود؟

برای بررسی مشکلات عضلانی، پزشک شما نواحی را که گرفتگی دارید احساس کرده و حرکت می دهد. او در مورد کار و سایر فعالیت هایی که ممکن است باعث گرفتگی عضلانی شود می پرسد.

انجام آزمایش  این آزمایش‌ها می‌توانند شرایط زمینه‌ای مانند بیماری کبد یا کلیه را که ممکن است باعث گرفتگی عضلات شوند، شناسایی کنند. همچنین ممکن است برای بررسی سطح پتاسیم و کلسیم در خون و  عملکرد تیروئید به آزمایش خون نیاز داشته باشید.

تصویربرداری  پزشک شما ممکن است یک الکترومیوگرافی (EMG) تجویز کند. این تستی است که فعالیت عضلانی را اندازه گیری می کند و ناهنجاری های عضلانی را بررسی می کند. ام آر آی نیز ممکن است یک آزمایش مفید باشد. این یک ابزار تصویربرداری است که تصویری از نخاع شما ایجاد می کند.

در مواردی، میلوگرام یا میلوگرافی، یک مطالعه تصویربرداری دیگر، ممکن است مفید باشد.

اسپاسم یا گرفتگی عضلات چگونه مدیریت یا درمان می شود؟

  • توقف هر گونه فعالیتی که منجر به گرفتگی عضلات می شود – برای مثال دویدن
  • عضلات گرفتگی را به آرامی ماساژ دهید
  • کشش عضله گرفتگی به آرامی
  • استفاده از یک پد گرم کننده برای شل کردن عضلات سفت
  • استفاده از کیسه یخ برای تسکین عضلات دردناک
  • اگر درد در عضله ساق پا باشد، فرد می تواند وزن خود را روی پای آسیب دیده قرار دهد و زانوی خود را کمی خم کند. انجام این کار باعث کشیدگی عضله می شود.
  • اگر گرفتگی عضلات چهارسر ران – عضلات جلوی ران – را تحت تاثیر قرار می دهد، فرد می تواند سعی کند پای پای آسیب دیده را پشت سر خود نگه دارد و به آرامی آن را به سمت باسن خود بکشد و زانوها را در کنار هم نگه دارد.
  • در مواردی که یک بیماری عصبی زمینه ای باعث اسپاسم عضلانی شود، پزشکان ممکن است یک داروی ضد اسپاسم را توصیه کنند.
  • داروهای ضد التهابی بدون نسخه مانند ایبوپروفن استفاده کنید.
  • دارو های شل کننده عضلانی تجویزی
  • اگر سطوح پایین کلسیم یا پتاسیم باعث ایجاد گرفتگی عضلات شود، ممکن است پزشک مکمل‌ها را توصیه کند.

غذاهایی که ممکن است به اسپاسم یا گرفتگی عضلات کمک کند

موز

منبع خوبی از پتاسیم است. اما آنها همچنین به شما منیزیم و کلسیم می دهند. این سه ماده از چهار ماده مغذی است که برای کاهش گرفتگی عضلانی به آن نیاز دارید.

بیشتر بدانید:  کجی گردن نوزاد (تورتیکولی)
سیب زمینی شیرین

مانند موز به شما پتاسیم، کلسیم و منیزیم می دهد. سیب زمینی شیرین برنده است زیرا تقریباً شش برابر موز کلسیم دارد. سیب زمینی معمولی و حتی کدو تنبل منابع خوبی از هر سه ماده مغذی هستند. به علاوه، سیب زمینی و کدو تنبل به طور طبیعی آب زیادی در خود دارند، بنابراین می توانند به هیدراته نگه داشتن شما نیز کمک کنند.

آووکادو

یک نیروگاه پتاسیم حدود ۹۷۵ میلی گرم پتاسیم دارد که دو برابر یک سیب زمینی شیرین یا موز است. پتاسیم مهم است زیرا به عضلات شما کمک می کند تا کار کنند و قلب شما را سالم نگه می دارد

حبوبات

مانند لوبیا و عدس مملو از منیزیم هستند. یک فنجان عدس پخته شده حدود ۷۱ میلی گرم منیزیم دارد و یک فنجان لوبیا سیاه پخته تقریباً دو برابر آن با ۱۲۰ میلی گرم منیزیم دارد.

خربزه ها

این میوه ها همه چیز را دارد مقدار زیادی پتاسیم، مقدار مناسبی منیزیم و کلسیم، کمی سدیم و مقدار زیادی آب. سدیم و آب کلیدی هستند زیرا در حین ورزش، بدن شما سدیم را با عرق شما دفع می کند. اگر بیش از حد آب از دست بدهید، دچار کم آبی می شوید و ممکن است گرفتگی عضلات رخ دهد. خوردن یک فنجان طالبی مکعبی بعد از تمرین می تواند کمک کننده باشد.

هندوانه

آنها تقریباً ۹۰٪ آب هستند، بنابراین وقتی به غذاهایی نیاز دارید که آبرسانی کنند، یک فنجان هندوانه این کار را انجام می دهد.

شیر

منبع طبیعی الکترولیت هایی مانند کلسیم، پتاسیم و سدیم است. برای هیدراتاسیون خوب است و سرشار از پروتئین است که به ترمیم بافت عضلانی بعد از تمرین کمک می کند. همه موارد فوق می تواند به محافظت در برابر گرفتگی عضلات کمک کند.

برای جلوگیری یا تسکین گرفتگی عضلات چه کاری می توانم انجام دهم؟

اقداماتی که می توانید در خانه برای جلوگیری یا تسکین گرفتگی عضلات انجام دهید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • اعمال گرما یا یخ روی ماهیچه.
  • ورزش منظم برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا در شب.
  • به آرامی عضله گرفتگی را ماساژ دهید تا گرفتگی متوقف شود.
  • توقف فعالیتی که باعث گرفتگی عضلات شده است.
  • کشش عضلات قبل و بعد از ورزش.
  • اگر در شب دچار گرفتگی عضلات می شوید (کرامپ های شبانه)، کشش شبانه قبل از خواب می تواند مفید باشد.
  • گرم کردن مناسب قبل از شرکت در ورزش.
  • بلافاصله بعد از غذا ورزش نکنید.
  • مصرف غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین مانند قهوه و شکلات را کاهش دهید.
  • مطمئن شوید که مایعات کافی می نوشید تا از کم آبی بدن جلوگیری کنید. بدن شما هنگام فعالیت بدنی آب بیشتری از دست می دهد، بنابراین مصرف مایعات خود را هنگام ورزش افزایش دهید.
  • با نوشیدن شیر و آب پرتقال و خوردن موز مصرف کلسیم و پتاسیم خود را به طور طبیعی افزایش دهید.
  • با پزشک خود در مورد مصرف مکمل ویتامین صحبت کنید تا مطمئن شوید که بدن شما مواد مغذی و مواد معدنی لازم را دریافت می کند.

پست های مرتبط