علائم و تمرینات مؤثر برای بهبود عصب فشرده و عصب آسیب دیده در فیزیوتراپی ایرانیان

عصب تحت فشار، عصبی است که تحریک شده یا تحت فشار قرار گرفته است. عصب لزوماً تحت فشار نیست، اما مردم از این اصطلاح برای اشاره به طیف وسیعی از علائم استفاده می کنند. یک عصب فشرده می تواند در نقاط مختلف بدن از جمله گردن ایجاد شود. وقتی گردن…
عصب تحت فشار
مقالات فیزیوتراپی

این مقاله را با دیگران به اشتراک بگذارید

عصب فشرده و عصب آسیب دیده

علائم و تمرینات مؤثر برای بهبود عصب فشرده و عصب آسیب دیده در فیزیوتراپی ایرانیان

به فشار وارد شده بر عصب توسط بافت های اطراف مانند استخوان ها، غضروف ها، ماهیچه ها یا تاندون ها اشاره دارد. این فشار می تواند باعث درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف شود. اعصاب بلندی که از نخاع اصلی جدا می شوند تا در بدن حرکت کنند، می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. این اعصاب به عنوان اعصاب محیطی شناخته می شوند. آنها به عنوان پیام رسان در ارسال اطلاعات از مغز و نخاع شما به هر قسمت دیگر بدن شما عمل می کنند.

آنها همچنین می توانند بخشی از سیستم عصبی مرکزی باشند. یک عصب فشرده می تواند در بسیاری از نواحی بدن ایجاد شود. به عنوان مثال، فتق دیسک در قسمت تحتانی ستون فقرات ممکن است به ریشه عصبی فشار وارد کند. این ممکن است باعث دردی شود که از پشت ساق پا پخش می شود. به همین ترتیب، فشار دادن عصب در مچ دست می تواند منجر به درد و بی حسی در دست و انگشتان شما شود (سندرم تونل کارپال). این مقاله علل، علائم و گزینه ‌های درمانی را توضیح می ‌دهد.

عصب فشرده ناشی از چه عواملی است؟

همانطور که اشاره شد، اصطلاح عصب فشرده و عصب آسیب دیده یک نوع آسیب به عصب یا مجموعه ای از اعصاب را توصیف می کند. یک عصب آسیب دیده  زمانی اتفاق می افتد که فشار روی یک عصب وجود دارد. فشار ممکن است در نتیجه حرکات تکراری باشد یا ممکن است از نگه داشتن بدن برای مدت طولانی در یک وضعیت، مانند خم نگه داشتن آرنج ها در هنگام خواب، رخ دهد. اعصاب در نقاطی از بدن شما آسیب پذیرتر هستند که در فضاهای باریک حرکت می کنند، اما بافت نرم کمی برای محافظت از آنها دارند. فشرده سازی عصب اغلب زمانی اتفاق می افتد که عصب بین بافت هایی مانند رباط، تاندون و یا استخوان تحت فشار قرار بگیرد.

به عنوان مثال، التهاب یا فشار روی یک ریشه عصبی که از ستون فقرات خارج می‌شود، باعث درد گردن یا کمردرد شود. همچنین باعث انتقال درد از گردن به شانه و بازو شود (رادیکولوپاتی گردنی) یا درد به ساق پا و پا منتشر شود (رادیکولوپاتی کمری یا درد عصب سیاتیک). این ناشی از تغییراتی باشد که در دیسک ها و استخوان های ستون فقرات ایجاد می شود. به عنوان مثال، اگر یک دیسک از جای خود بلغزد یا بیرون بزند که به عنوان فتق دیسک شناخته می شود، ممکن است به عصب نخاعی فشار وارد شود. فشردگی عصب در گردن یا بازوی شما نیز ممکن است علائمی را در مناطقی مانند آرنج، دست، مچ دست و انگشتان ایجاد کند. این می تواند منجر به شرایطی مانند نوروپاتی محیطی و یا سندرم تونل کارپال شود. این از آسیب جزئی موقت تا یک وضعیت دائمی تر باشد. اگر فشردگی عصب برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، ممکن است یک سد محافظ در اطراف عصب شکسته شود و در نهایت منجر به ایجاد تورم شود.

علائم عصب فشرده یا عصب آسیب دیده چیست؟

علائم عصب تحت فشار شامل درد است. همچنین ممکن است شامل ضعف، بی‌حسی، درد مبهم یا احساس سوزن سوزن شدن باشد. علائم به علت و محل آن بستگی دارد و درد از ناحیه آسیب دیده منتشر می‌شود. یک علامت رایج، اما خفیف، گیرافتادگی عصب در گردن شما وجود دارد: ممکن است پس از خوابیدن در وضعیتی نامناسب، با گردن سفت از خواب بیدار شوید. در همین حال، یک عصب فشرده یا به دام افتاده ممکن است مانع از عملکرد کامل شما شود. به همین دلیل است که باید بلافاصله پس از مشاهده علائم به پزشک یا فیزیوتراپ مراجعه کنید.

بیشتر بدانید:  راهنمای فیزیوتراپی تنفسی برای بیماران مبتلا به کرونا (بعد از مرحله حاد)

همچنین، گیر کردن اعصاب می تواند باعث آسیب دائمی شود، اگر برای مدت طولانی بدون درمان بمانید یا دوباره به آن ناحیه آسیب بزنید. رادیکولوپاتی باعث درد و علائم عصبی می شود، زیرا ریشه عصب نخاعی چیزی را که نباید لمس کند. این ها شامل دیسک، خار استخوانی یا دیگر ساختارهای ستون فقرات است. علائم رادیکولوپاتی یا از دست یا پا پایین می‌آیند. اگر فتق دیسک در گردن خود دارید، درد را در یک بازو احساس خواهید کرد.

سیاتیک درد و احساسات الکتریکی را توصیف می کند که از پا پایین می آید. سیاتیک توسط بسیاری از افراد برای توصیف شرایط مشابه، از جمله رادیکولوپاتی استفاده می شود. خبر خوب این است که اگر برای درمان عصب تحت فشار سریع اقدام کنید، علائم باید به سرعت از بین بروند و احتمالاً عملکرد شما نیز به سرعت بهبود می یابد.

عوامل خطر ابتلا به عصب فشرده

عوامل زیر ممکن است احتمال عصب آسیب دیده را افزایش دهد:

  • جنسیت: زنان بیشتر احتمال دارد به سندرم تونل کارپال مبتلا شوند، این احتمالاً به دلیل داشتن تونل های کارپال کوچکتر است.
  • خارهای استخوانی: ضربه یا وضعیتی که باعث ضخیم شدن استخوان می شود، مانند آرتروز، می تواند باعث به وجود آمدن خار استخوانی شود. خارهای استخوانی می توانند ستون فقرات را سفت کنند و همچنین فضایی را که اعصاب شما در آن حرکت می کنند، تنگ کرده و اعصاب را تحت فشار قرار می دهند.
  • روماتیسم مفصلی: التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید می تواند اعصاب را به خصوص در مفاصل شما تحت فشار قرار دهد.
  • بیماری تیرویید: افراد مبتلا به بیماری تیروئید بیشتر در معرض خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند.

سایر عوامل خطر عصب فشرده عبارتند از:

  • دیابت: افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض خطر فشردگی عصب هستند.
  • استعمال مفرط: مشاغل یا سرگرمی هایی که نیاز به حرکات مکرر دست، مچ یا شانه دارند، مانند کار در خط مونتاژ، احتمال گرفتگی عصب را افزایش می دهد.
  • چاقی: اضافه وزن می تواند به اعصاب فشار بیاورد.
  • بارداری: آب آوردن مفاصل و افزایش وزن مرتبط با بارداری می تواند مسیرهای عصبی را متورم کند و اعصاب شما را فشرده کند.
  • استراحت طولانی مدت در رختخواب: دراز کشیدن طولانی مدت می تواند خطر فشردگی عصب را افزایش دهد.

درمان مشکلات گردن و ستون فقرات در در بهترین فیزیوتراپی در اصفهان – فیزیوتراپی ایرانیان

عصب فشرده چگونه درمان می شود؟

علائم و تمرینات مؤثر برای بهبود عصب فشرده و عصب آسیب دیده در فیزیوتراپی ایرانیان

آسیب به عصب معمولاً بدون جراحی بهتر می شوند، بنابراین برخی از آنها اصلاً نیازی به درمان ندارند. درمان های رایج اغلب ابتدا با محافظه کارانه ترین آنها شروع می شود. سپس در صورت لزوم آنها به تدریج تهاجمی تر می شوند. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • استراحت
  • انجام تمرینات کششی سبک
  • قرار دادن کمپرس یخ یا یک کیسه سرد یا پد گرم کننده برای فواصل ۱۰ تا ۲۰ دقیقه بر روی محل موردنظر
  • مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول)، ایبوپروفن (ادویل، موترین) یا ناپروکسن (Aleve)
  • فیزیوتراپی آسیب به عصب
  • تمرینات دامنه حرکتی و تقویتی
  • جراحی در موارد شدید

یک داروی قوی‌تر، مانند یک کورتیکواستروئید خوراکی (پردنیزون) یا داروهای ضد افسردگی می‌توانند به ویژه در کاهش درد عصبی مفید باشند. برخی از انتخاب های رایج عبارتند از: گاباپنتین، آمی تریپتیلین و دولوکستین. خبر خوب این است که علائم گرفتگی عصب اغلب به مرور زمان یا در حدود چهار تا شش هفته از بین می رود. این نتیجه خوب زمانی رخ می دهد که بیمار از توصیه های پزشک خود پیروی کند. در حال حاضر، درمان های دیگر نیز ممکن است مورد استفاده قرار بگیرند. یکی از آن ها حرکت عصبی یا نورودینامیک نامیده می شود.

بیشتر بدانید:  تورم پا در دوران بارداری

این درمان مبتنی بر حرکت به بازگرداندن اعصاب به موقعیت مناسب با ساختارهای اطراف کمک می کند. در این روند، درد و سایر علائم به تدریج محو می شوند. یک بررسی در سپتامبر ۲۰۱۷ نشان داد که انجام حرکات مناسب برای درگیر اعصاب برای قرار گرفتن آن ها در موقعیت مناسب، باعث کاهش کمردرد و ناتوانی می شود. همچنین باعث افزایش عملکرد در افراد مبتلا به کمردرد مزمن شد.

راه های جلوگیری از ابتلا به عصب فشرده

حتی کوچکترین حرکت در جهت اشتباه می تواند عصب را تحت فشار قرار دهد. بنابراین اگرچه ممکن است نتوانید به طور کامل از یک مورد اجتناب کنید، اما می توانید اقدامات خاصی را برای کاهش خطر ابتلا به این عارضه انجام دهید. موارد مهم زیر را در نظر بگیرید:

  • حفظ وضعیت بدنی خوب
  • بلند کردن صحیح اجسام سنگین (با استفاده از پاها، نه از پشت و بلند کردن آهسته آن)
  • صفحه کلید کامپیوتر خود را در یک موقعیت مناسب قرار دهید (به طوری که درست بالاتر از سطح پای شما قرار گیرد.)
  • اگر برای مدت طولانی نشسته اید، به طور منظم برای راه رفتن استراحت کنید.
  • از نظر بدنی سالم ماندن

تمریناتی برای بهبود عصب فشرده در گردن

فردی که عصب گردنش تحت فشار قرار گرفته است، ممکن است در ناحیه گردن، شانه ها، دست ها یا بازوهای خود دچار گزگز، بی حسی یا ضعف شود. اعصاب فشرده اغلب با افزایش سن یا به دلیل آرتروز یا ساییدگی ستون فقرات ظاهر می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به اعصاب فشرده به دلیل درد و سوزن سوزن شدن تمایلی به ورزش ندارند. با این حال، بی تحرک ماندن می تواند درد را بدتر کند، زیرا می تواند باعث تنش و تحلیل رفتن عضلات اطراف شود. تمرینات زیر ممکن است به تسکین درد و ناراحتی عصب تحت فشار در گردن کمک کند:

پیاده روی برای بهبود آسیب عصب

نشستن طولانی مدت در یک حالت، به خصوص با پاهای روی هم، می تواند به اعصاب و ماهیچه ها آسیب برساند. بنابراین سعی کنید به ازای هر ساعت نشستن، ۱۰ دقیقه در خانه یا محل کار قدم بزنید. برای اینکه بیشترین بهره را از راه رفتن ببرید و به تسکین عصب فشرده شده کمک کنید، سر را در وضعیت خنثی نگه دارید. گوش ها باید با شانه ها هم سطح باشد و فک باید شل، نه به هم فشرده باشد.

خمیدگی های جانبی تنه

خمیدگی های جانبی به کاهش کشش گردن و پشت کمک می کند و در عین حال قدرت بدنی را افزایش می دهد. برای انجام حرکت خمیدگی جانبی:

  • بایستید و دست ها را روی سر قلاب کنید.
  • گردن و سر را صاف نگه دارید.
  • به آرامی از تنه به سمت راست و سپس به چپ خم شوید، بدون اینکه اجازه دهید بدن به جلو خم شود یا به سمت عقب خم شود.
  • ۱۰ بار این حرکت را تکرار کنید.
  • برای داشتن تمرین سنگین تر، وزنه های دستی اضافه کنید.

ورزش دادن شانه ها

حرکت دادن شانه ها می تواند به کاهش تنش در گردن کمک کند. همچنین می‌تواند سردردهایی را که برخی از افراد با فشار دادن اعصاب و گرفتگی عضلات دچار می‌شوند، کاهش دهد. برای ورزش دادن به شانه ها:

  • شانه ها را به آرامی بالا و سپس پایین به مدت ۳۰ ثانیه بیاورید.
  • چند ثانیه استراحت کنید.
  • در مرحله بعد، شانه ها را به سمت جلو و بالا به سمت گوش ها بچرخانید، سپس به پایین و عقب برگردید و تیغه های شانه را به هم فشار دهید.
  • این حرکت را به مدت ۳۰ ثانیه تکرار کنید، سپس جهت را برعکس کنید.
بیشتر بدانید:  چه چیزی کم آبی و کمر درد را به هم مرتبط می‌کند؟

چرخاندن تنه

برخی افراد متوجه می شوند که انجام چرخش تنه می تواند تنش عضلانی و بی حسی مربوط به اعصاب را تسکین دهد. برای انجام این چرخش:

  • روی یک صندلی راحت بنشینید و پاها را صاف روی زمین قرار داده و کمر را صاف کنید.
  • دست راست را روی زانوی چپ قرار دهید و تنه خود را به آرامی به سمت چپ بچرخانید.
  • کشش را به مدت ۵ ثانیه نگه دارید و سپس به حالت رو به جلو برگردید.
  • این کار را در سمت دیگر بدن تکرار کنید و دست چپ را روی زانوی راست قرار دهید.

چرخش سر

چرخش سر می تواند دامنه حرکتی را بازیابی کند، اما ممکن است در ابتدا برای شما کمی سخت به نظر برسد. برای انجام چرخش سر:

·        در حالت خنثی بنشینید یا بایستید، سپس صورت را به یک طرف بچرخانید تا از روی شانه نگاه کنید.

·        ۵ ثانیه نگه دارید.

·        سپس سر را به حالت خنثی خود برگردانید.

·        دوباره آن را بچرخانید، این بار به طرف دیگر.

·        ۱۰ بار می توانید این حرکت را تکرار کنید.

بالا پایین بردن گردن

کج شدن گردن باعث کشش عضلات پشت گردن می شود. برای انجام این کشش:

  • در حالت خنثی بایستید یا بنشینید، سپس چانه را به سمت گردن به سمت پایین بکشید.
  • کشش را در پشت گردن احساس کنید.
  • سپس به آرامی سر را به سمت سقف متمایل کنید و چانه را به سمت بالا و بیرون بکشید.
  • ۱۰-۵ بار تکرار کنید.

کلام پایانی عصب فشرده و عصب آسیب دیده

گرفتگی اعصاب بسته به نوع و محل آن می تواند بسیار دردناک باشد. احساس ضعف، بی حسی، درد و احساس گزگز شدن ممکن است به معنای تحریک عصب باشد. اگر درد از یک دست یا پا پایین بیاید، به پزشک نشان می دهد که درد از کجا شروع شده است. درمان ممکن است شامل دارو، تزریق، ورزش یا فیزیوتراپی برای کمک به بازگرداندن عملکرد کامل باشد. بنابراین جراحی معمولاً یک گزینه درمانی برای عصب فشرده شده در نظر گرفته نمی‌شود، مگر اینکه درد پس از هشت هفته درمان همچنان ادامه یابد، بیمار در حرکت مشکل داشته باشد یا نشانه‌هایی از فشردگی نخاع وجود داشته باشد.

هدف فیزیوتراپی ایرانیان کاهش درد و کمک به عملکرد، حرکت و زندگی بهتر است.

کلینیک فوق تخصصی سلامتی، درمانی و فیزیوتراپی ایرانیان

( بهترین فیزیوتراپی در اصفهان )

به طور کلی، مجموعه سلامت ایرانیان شامل:

کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان    باشگاه بدنسازی ایرانیان    کلینیک لاغری و زیبایی ایرانیان    استخر آب درمانی ایرانیان    فروشگاه اینترنتی محصولات طبی و پزشکی  

کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان ، طی سال ها فعالیت همیشه در تلاش است تا خدمات زیر را ارائه کند

الکتروتراپی          تکارتراپی          مگنت تراپی          فیزیوتراپی ورزشی          لیزرتراپی ( لیزر پرتوان )          اولتراسوند  US

فیزیوتراپی کمر          فیزیوتراپی زانو          فیزیوتراپی دست          فیزیوتراپی گردن          فیزیوتراپی سکته مغزی          فیزیوتراپی پارکینسون

فیزیوتراپی پا          فیزیوتراپی  ACL          فیزیوتراپی کف لگن          فیزیوتراپی بارداری          فیزیوتراپی کودکان

ماساژ درمانی          باشگاه ورزشی          آب درمانی و  …

بخشی از خدماتی است که در کلینیک فیزیوتراپی ایرانیان ارائه می شود.

پست های مرتبط