این مقاله را با دیگران به اشتراک بگذارید
درمان تاندون دوسر بازویی
عضله دوسر بازو دارای دو تاندون است که آن را به استخوان‌های شانه و یک تاندون که به استخوان رادیوس در آرنج متصل می‌شود. آسیب‌های عضلانی در این ناحیه، شامل تاندونیت و پارگی تاندون است.
التهاب تاندون دوسر بازویی، التهاب تاندون اطراف سر بلند عضله دوسر است. تاندونوز عضله دوسر در اثر انحطاط تاندون ناشی از ورزش‌های دو و میدانی که نیاز به حرکت بالای سر دارند یا در نتیجه روند طبیعی پیری ایجاد می‌شود. التهاب تاندون دوسر در شیار دوسرکه به عنوان تاندونیت اولیه دوسر شناخته می‌شود، در ۵ درصد از بیماران مبتلا به تاندونیت عضله دوسر رخ می‌دهد. تاندونیت و تاندونوز عضله دوسر معمولاً با پارگی روتاتور کاف یا پارگی اسلپ همراه است. بیماران مبتلا به تاندونیت یا تاندونوز عضله دوسر معمولاً از درد عمیق و ضربانی در قسمت قدامی شانه شکایت دارند. حرکت مکرر بالای سر بازو باعث شروع یا تشدید علائم می‌شود.شایع‌ترین یافته بالینی در تاندونیت دوسر، حساسیت نقطه شیار دو سر بازو در ۱۰ درجه چرخش داخلی است. تزریق بی‌حسی موضعی در غلاف تاندون دوسر بازو ممکن است روشی درمانی و تشخیصی باشد. سونوگرافی برای تجسم تاندون کلی ترجیح داده می‌شود، در حالی که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا آرتروگرافی توموگرافی کامپیوتری برای تجسم تاندون داخل مفصلی و آسیب شناسی مربوطه ترجیح داده می‌شود. درمان محافظه کارانه تاندونیت عضله دوسر شامل استراحت، استفاده از کمپرس یخ، مسکن‌های خوراکی، فیزیوتراپی یا تزریق کورتیکواستروئید به غلاف تاندون دوسر است. اگر اقدامات محافظه کارانه بعد از سه ماه با شکست مواجه شد یا اگر آسیب شدیدی به تاندون دو سر بازو وارد شد، باید جراحی را در نظر گرفت.
تاندونیت عضله دوسر بازو چه حسی دارد؟
افرادی که دچار تاندونیت عضله دوسر بازو هستند، معمولا درد شدیدی را در جلویی شانه احساس می‌کنند به طوری که این درد به بالای سر، پشت کمر و یا سراسر بدن نیز می‌رسد. فرد مبتلا، به لمس در قسمت جلوی شانه خود حساس می‌ّشود. این درد، همان دردی است که ممکن است به سمت گردن یا جلوی بازو نیز منتشر شود. این درد ممکن است گاهی اوقات با ضعف در اطراف مفصل شانه همراه باشد که معمولا هنگام بلند کردن یا حمل اشیا و یا رسیدن به بالای سر، احساس می‌گردد. افراد مبتلا به تاندونیت عضله دوسر بازو، از گرفتگی در جلوی شانه هنگام حرکت آن، شکایت دارند که ممکن است حتی با صدای کلیک کردن همراه باشد. این گونه افراد، در انجام فعالیت‌های روزانه خود مانند پوشیدن لباس یا قرار دادن جسم در ارتفاع، با مشکل مواجه می‌شوند. آن‌ها حتی در هنگام استراحت نیز ممکن است دچار درد شوند و به خصوص شب‌ها ممکن است شدت آن بیشتر شود.
تاندونیت عضله دوسر بازو چگونه تشخیص داده می‌شود؟
هنگامی که فرد متبلا به تاندونیت عضله دوسر بازو برای اولین بار به پزشک و یا فیزیوتراپیست مراجعه می‌کند، درمانگر، سابقه پزشکی او را بررسی می‌کند و از او می‌خواهد تا در خصوص وضعیت بازو و شانه خود توضیح دهد. سپس یک معاینه فیزیکی جامع از ناحیه موردنظر و قسمت بالایی تنه او انجام می‌دهد. پزشک و یا فیزیوتراپیست اقدامات مختلفی مانند احساس، حرکت، قدرت و انعطاف‌پذیری را ارزیابی می‌کند و ممکن است از فرد مبتلا به تاندونیت عضله دوسر بخواهد که به طور خلاصه فعالیت‌هایی را که باعث درد او می‌شود، انجام دهد. درمانگر احتمالاً نواحی مختلفی را روی شانه لمس می‌کند تا ببیند کدام یک به طور مداوم دردناک هستند. سایر نواحی مجاور مانند گردن و قسمت بالای کمر نیز برای تعیین اینکه آیا ممکن است در درد شانه نقش داشته باشند، مورد بررسی قرار خواهند گرفت. تکنیک‌های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس یا MRI، معمولاً برای تشخیص تاندونیت عضله دوسر مورد نیاز نیستند. با این حال، در صورتی که فیزیوتراپیست مشکوک باشد که شرایط دیگری در شانه فرد مبتلا به تاندونیت عضله دوسر بازو وجود دارد، ممکن است برای بررسی بیشتر به ارتوپد ارجاع دهد. روش‌های تشخیصی متنوعی برای تشخیص وضعیت تاندونیت عضله دوسر بازو وجود دارد که در ادامه به بررسی هر یک از آن‌ها می‌پردازیم:
تزریقات تشخیصی و درمانی تاندونیت عضله دوسر بازو
تزریق یک بی حس کننده موضعی ممکن است منشا درد شانه را بیشتر متمایز کند. تزریق ۸ تا ۱۰ میلی‌لیتر لیدوکائین ۱ درصد (زیلوکائین) در فضای ساب آکرومیال تحت شرایط استریل باید درد تاندونیت روتاتور کاف را تسکین دهد، اما درد تاندونیت دوسر بازویی را تسکین نمی‌دهد. راهنمایی اولتراسونوگرافی ممکن است دقت تزریق را افزایش دهد و نشان داده شده است که اثر ضد درد پنج برابری ایجاد می‌کند. سونوگرافی همچنین ممکن است برای پراکنده کردن رسوبات کلسیمی در تاندون‌های روتاتور کاف استفاده شود.
معاینه رادیولوژیکی تاندونیت عضله دوسر بازو
ارزیابی رادیولوژیکی برای تشخیص تاندونیت یا تاندونوز عضله دوسر بازو باید با رادیوگرافی شانه شروع شود تا علل اولیه گرفتگی را رد کند. نتایج منفی در رادیوگرافی باید با سونوگرافی شانه دنبال شود که بهترین روش برای تجسم خارج مفصلی تاندون دو سر بازو است. پارگی آناتومیک مشکوک در عضله دوسر بازو، ممکن است با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مشاهده شود. بسیاری از جراحان ترجیح می‌دهند قبل از عمل جراحی، آرتروگرافی MRI یا آرتروگرافی توموگرافی کامپیوتری را برای تجسم تاندون داخل مفصلی و آسیب‌شناسی مربوطه انجام دهند. اگر بیمار ضعف و درد شانه را با روتاتور کاف نشان دهد، باید الکترومیوگرافی برای رد نوروپاتی انجام شود.
تاندونیت عضله دوسر بازو چگونه درمان می‌شود؟
اگرچه التهاب تاندون عضله دوسر بازو می‌تواند دردناک باشد، اما اگر به موقع درمان شود، معمولاً به طور کامل برطرف می‌شود. از آنجایی که بیشتر موارد تاندونیت ناشی از استفاده بیش از حد است، بهترین درمان، پیشگیری است. مهم است که از فعالیت‌هایی که باعث ایجاد مشکل و تشدید علائم در عضله تاندونیت دوسر بازو می‌شوند، اجتناب کنید یا آن‌ها را تغییر دهید. دیگر راهکار‌هایی که به درمان تاندونیت عضله دوسر بازو کمک می‌کنند، عبارت است از:
- استفاده از کمپرس‌های سرد یا یخ، تورم و درد ناشی از تاندونیت عضله دوسر بازو را کاهش می‌دهد.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین یا ایبوپروفن به تسکین تورم و درد کمک می‌کنند.
- پزشک همچنین استراحت را توصیه می‌کند. اجتناب از هر گونه بلند کردن اجسام سنگین، خم شدن در آرنج و بالای سر بسیار مهم است.
- در برخی موارد، پزشک ممکن است بیمار را برای فیزیوتراپی معرفی کند تا به بهبودی شانه یا آرنج او کمک کند.
- در موارد شدید تاندونیت عضله دوسر بازو بدون پارگی، تزریق کورتیکواستروئید ممکن است درد را تسکین دهد و روند التهابی را متوقف کند و تاندون را به مسیر بهبود بازگرداند.
- اکثر بیمارانی که تحت عمل جراحی تاندونیت قرار گرفته‌اند، می‌توانند بازوهای خود را بدون درد حرکت دهند و دامنه کامل حرکت را به دست آورند؛ بنابراین بر اساس تشخیص پزشک، ممکن است گزینه آخر درمان یعنی جراحی توصیه شود.
حساسیت تاندونیت عضله دوسر بازو
به طور کلی در تاندونیت عضله دوسر بازو بسیار مهم است که هنگام انجام فعالیت‌های بدنی، ابتدا آن را به آرامی انجام دهید و به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید، تعداد تکرارها و میزان نیرویی را که به کار می‌برید، باید محدود کنید و در صورت احساس درد غیرعادی، آن را متوقف کنید. مراقب باشید که از شرایط زمینه‌ای مانند وضعیت نامناسب بدن یا انجام تکنیک‌های غیراصولی در ورزش یا کار خود خودداری کنید و سپس آن را اصلاح کنید.
جراحی برای درمان تاندونیت عضله دوسر بازو
اگر با انجام اقدامات گفته شده بعد از سه ماه هنوز تاثیری در درمان تاندونیت عضله دوسر بازو احساس نشد، باید جراحی را در نظر گرفت. ساختارهایی که در عضله دوسر بازو باعث برخورد اولیه و ثانویه می‌شوند، ممکن است برداشته شوند و در صورت لزوم، تاندون دوسر بازو ترمیم شود. در صورتی که کمتر از ۵۰ درصد، تاندون دوسر پاره شده باشد، باید دبریدمان (Debridement)انجام شود. تنوتومی (Tenotomy)عضله دوسر ممکن است برای برداشتن تاندون دوسر پاره شده از مفصل گلنوهومرال انجام شود و بدون از دست دادن قابل توجه عملکرد بازو از تانودیز جلوگیری شود. تنوتومی، روش انتخابی برای بیماران غیرفعال ۶۰ سال و بالاتر با پارگی تاندون دوسر بازو است. همچنین این روش درمانی برای بیماران فعال، ورزشکاران، کارگران یدی و بیمارانی است که به التهاب عضلانی بالای آرنج خود شکایت دارند.
چگونه یک فیزیوتراپیست می‌تواند به بهبود تاندونیت عضله دوسر بازو کمک کند؟
هنگامی که تاندونیت عضله دوسر بازو تشخیص داده شد، فیزیوتراپیست با بیمار همکاری می‌کند تا یک برنامه فردی متناسب با شرایط خاص شانه او ایجاد کند. درمان‌های فیزیوتراپی زیادی وجود دارد که نشان داده شده که در درمان این بیماری، بسیار موثر است. اعمال روش‌های درمانی توسط فیزیوتراپیست ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تمرینات دامنه حرکتی: اغلب، حرکت غیر طبیعی مفصل شانه ممکن است به تاندونیت عضله دوسر بازو کمک کند. فیزیوتراپیست، حرکت شانه را در مقایسه با حرکت طبیعی مورد انتظار و حرکت شانه دیگر ارزیابی می‌کندد و بیمار را از طریق تمریناتی برای بهبود دامنه حرکتی شانه راهنمایی می‌کند.
تمرینات تقویت عضلات: ماهیچه‌های شانه و قسمت بالایی پشت با هم کار می‌کنند تا حرکت طبیعی و هماهنگ بالای بدن را امکان‌پذیر کنند. بر اساس نحوه طراحی مفصل شانه، جهت‌های زیادی وجود دارد که شانه ممکن است در آن حرکت کند؛ بنابراین، قدرت متعادل تمام عضلات بالاتنه برای اطمینان از محافظت از مفصل شانه و حرکت موثر آن‌ها بسیار مهم است. فیزیوتراپیست، تمریناتی را برای تقویت ایمن عضلات اطراف شانه بدون ایجاد درد بیشتر انتخاب می‌کند.
درمان دستی: فیزیوتراپیست‌ها در درمان دستی بیمارآموزش دیده‌اند. او به آرامی مفصل شانه و ماهیچه‌های اطراف بیمار را به آرامی حرکت داده و به حرکت در می‌آورد تا حرکت، انعطاف‌پذیری و قدرت آن‌ها را بهبود بخشد. این تکنیک‌ها می‌توانند مناطقی را هدف قرار دهند که درمان بدون انجام حرکات درمانی در فیزیوتراپی، دشوار است.
مدیریت درد: فیزیوتراپیست ممکن است روش‌های درمانی مانند استعمال کمپرس یخ و گرما را برای کمک به مدیریت درد و کاهش نیاز به دارو توصیه کند.
آموزش عملکردی: حرکات نامناسب به مرور زمان باعث ایجاد درد در بدن می‌شود. فیزیوتراپیست‌ها در ارزیابی کیفیت حرکت و آموزش افراد برای بهترین عملکرد خود متخصص هستند. فیزیوتراپیست، هر حرکتی را که می‌تواند برای بیمار دردسر ایجاد کند، اشاره و تصحیح می‌کند تا او بتواند شانه‌ای بدون درد در طول فعالیت‌های روزانه خود داشته باشد.
اغلب، راهبردهایی که بیمار از طریق آموزش خاص از فیزیوتراپیست خود یاد می‌گیرد، به او این امکان را می‌دهد که از معکوس کردن اثرات مثبت فیزیوتراپی خود جلوگیری کند و به او کمک می‌کند تا مطمئن شود که پیشرفت‌های فرد مبتلا به تاندونیت عضله دوسر بازو پایدار است.
تمریناتی برای تسکین درد ناشی از تاندونیت عضله دوسر بازو
تاندونیت عضله دوسر بازو به طور کلی یک آسیب مزمن است که در آن غلاف تاندون در طی یک دوره طولانی استفاده ملتهب شده است. در نتیجه، مهم‌ترین درمان برای تاندونیت عضله دوسر بازو، استراحت است تا غلاف تاندون بهبود یابد. با این حال، در حالی که آسیب در حال بهبود است، می‌توانید تمریناتی را انجام دهید تا عضلات دوسر و عضلات خود را انعطاف‌پذیر نگه دارید. با انجام چند تمرین می‌توان به بهبود تاندونیت عضله دوسر بازو کمک کرد، از جمله:
فلکشن و اکستنشنFlexion and Extension))
- در حالت نشسته شروع کنید.
- آرنج خود را روی میز یا تخت مجاور قرار دهید.
- در حالی که کف دست در یک مشت به سمت شماست، مشت را به سمت شانه حرکت دهید (اگر در حرکت دادن ساعد خود مشکل دارید، از سمت مقابل آن استفاده کنید تا به آرامی ساعد را به سمت بدن فشار دهید.)
- موقعیت بالا را برای ۲۰-۳۰ ثانیه نگه دارید.
- سه تا پنج بار تکرار کنید.
- هدف این است که مشت دست، شانه را لمس کند.
فلکشن تک شانه(Single Shoulder Flexion)
- در حالت نشسته شروع کنید.
- بازوی خود را روی میز یا میز مجاور قرار دهید.
- آرنج خود را صاف نگه دارید، بدن خود را به سمت جلو خم کنید تا بازویتان در امتداد میز حرکت کند.
- کشش را حدود ۱۰ ثانیه نگه دارید، فقط تا زمانی که احساس ناراحتی کنید.
- به حالت نشسته عمودی برگردید.
- این تمرین را می‌توان در حالت ایستاده در کنار دیوار نیز انجام داد.
کشش عضله دوسرBiceps Stretch))
- با فاصله دست از یک میله بایستید.
- قطب بین شست و انگشت اشاره خود را بگیرید.
- بالاتنه خود را از قطب بچرخانید تا زمانی که کشش ملایمی را احساس کنید.
چرخش خارجی خوابیده(Reclining External Rotation)
- به پشت دراز بکشید.
- یک حوله کوچک تا شده زیر آرنج خود قرار دهید.
- با کف دست یک مشت بزنید و مشت را عمود بر بدن نگه دارید.
- تیغه شانه خود را پایین و به پشت نگه دارید، آرنج خود را به سمت بیرون صاف کنید تا مشتتان به زمین برسد.
- آرنج خود را به عقب بالا بیاورید.
- ۲۰-۲۵ بار تکرار کنید.
اسلیپر استرچSleeper Stretch))
- به پهلو دراز بکشید.
- یک حوله کوچک تا شده زیر آرنج خود قرار دهید.
- با کف دست یک مشت بزنید و مشت را عمود بر بدن نگه دارید.
- مچ دست را با دست مخالف بگیرید و با استفاده از آن به آرامی بازو را بلند و پایین بیاورید.
ملاحظات ایمنی
تاندونیت با حرکات مکرر تشدید می‌شود؛ بنابراین مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای تاندونیت عضله دوسر انجام دهید این است که آن را تحت فشار قرار ندهید. اگر در حین انجام هر تمرین برای تاندونیت خود احساس ناراحتی یا درد کردید، آن را متوقف کنید، سپس به استراحت بپردازید. همچنین در صورت تشدید علائم بعد از ورزش، می‌توانید از کمپرس یخ و مسکن‌های استاندارد برای کاهش تورم و درد استفاده کنید. اگر تاندونیت شما پس از یک یا دو هفته بهبود نیافت، باید با پزشک خود برای درمان و احتمالاً یک پزشک برای بررسی آسیب تماس بگیرید.